3 juni, 2025
DOETINCHEM – Bijzonder restaurant het Borghuis in Doetinchem heeft 21 mei haar 25-jarig jubileum gevierd. Het was groot feest, want collega’s Rianne von der Linden, Jonny Melgers, Natasja van Haren en Gert-Jan Bruggink vierden eveneens hun zilveren jubileum bij het Borghuis. Ze ontvingen uit handen van burgemeester Mark Boumans een onderscheiding voor 25 jaar trouwe dienst.
Door Carla van der Meer
“We vonden dat we iets voor de jubilarissen moesten doen”, zegt Franceline Brown, manager van het Borghuis. “We hebben speciaal voor hen een onderscheiding laten ontwerpen. De burgemeester was zo aardig om deze uit te reiken.” Het jubileum werd op 21 mei gevierd met het hele team, vrijwilligers, ouders en begeleiders. Op 23 mei was er een receptie voor vaste gasten.
“Het is leuk om mensen te helpen in de bediening”, zegt Rianne. “Verder doe ik de was en op vrijdag help ik bij de afwas. Ik werk niet elke dag hier. Ik werk ook nog bij UniekKado.” “We noemen Jonny hier allemaal directeur”, vertelt Franceline. “Hij is mijn rechterhand.” “Ik werk in de bediening”, laat Jonny weten. “Ik neem de bestellingen op en serveer de gerechten. Sinds kort mag ik ook meehelpen bij het Stadsmuseum. Ik mag daar samen met een vrijwilliger mensen rondleiden. Maar ik doe ook vrijwilligerswerk. Bij het zorgcentrum in Zelhem, dat naast mijn aanleunwoning zit, schenk ik koffie.” “Als Jonny een keer niet kan, belt hij een paar keer per dag om te horen hoe het hier gaat”, zegt Franceline. “Hij wil dan iedereen even aan de lijn. Als echte directeur kan hij ons niet missen.”
“Ik vind poetsen fijn”, laat Natasja weten. “Ik zorg dat alles in het restaurant en de keuken goed schoon is. En op vrijdag doe ik de afwas met Rianne. Maar ik vind het ook heel leuk om met feestjes een toespraakje te doen.” “Als er iets over het Borghuis verteld moet worden, dan doet Natasja dat”, zegt Franceline. “Maar eigenlijk is ze overal inzetbaar. Ze is echt een manusje-van-alles.” “Het aanvullen van flesjes, drank en thee moet netjes bijgehouden worden”, laat Gert-Jan weten. Dat neemt hij voor zijn rekening. “Maar ik doe ook het terras en de high tea. Ik neem bestellingen op. Ik schrijf op wat de gasten willen hebben.”
Samenwerken
“We proberen altijd om samen te werken”, legt Franceline uit. “Niet iedereen kan lezen en schijven. Door samen te werken komt de bestelling toch goed. Zo hebben we allemaal onze ideeën en we helpen elkaar waar we kunnen. Bijvoorbeeld als het wat drukker is bij de afwas, dan helpt iemand mee. Het rouleren van het werk maakt het ook afwisselend. Maar de gasten gaan voor. Die worden eerst geholpen en dan zijn pas de flesjes of de was aan de beurt. Als Jonny binnenkomt neemt hij eerst de dag door. Met Gert-Jan nemen we ook het nieuws door en dan gaat hij het terras opzetten en koffiezetten.”
Franceline werkt zelf al 20 jaar bij het Borghuis “Ik ben hier binnengekomen als zelfstandig werkend kok, toen nog bij Sabine en Erwin”, vertelt ze. “Ik ken de horeca van huis uit. Mijn ouders hadden Hotel Restaurant Moors in Zeddam. Toen Sabine en Erwin stopten, heb ik samen met een vrijwilliger hun taken overgenomen en ben ik manager geworden.” Er werken ongeveer 35 mensen bij het Borghuis. Naast mensen met een verstandelijke beperking werken er ook begeleiders en vrijwilligers. “De mensen leren hier van alles”, vertelt Franceline. “Zoals de bestelling opnemen, bedienen, afrekenen en taartjes bakken. Iedereen is anders en dat is heel mooi.”
Het Borghuis is een kwart eeuw geleden begonnen in de Korte Kapoeniestraat, op de plek waar vroeger garage Borghuis zat. “Vandaar de naam”, legt Franceline uit. “Maar ook omdat je je hier echt geborgen voelt.” In de loop van de jaren is het Borghuis uitgegroeid van een sociaal cultureel café naar een restaurant voor lunch, koffie met gebak, borrels, feestjes, catering en livemuziek. In 2010 is het restaurant verhuisd naar het monumentale pand ‘Het Oude Postkantoor’ aan de Burgemeester van Nispenstraat.
Leuke dingen doen
In de loop van de 25 jaar hebben de collega’s heel wat leuke dingen gedaan. “We hebben leuke uitjes gemaakt”, zegt Natasja. “De opening, toen we in dit pand kwamen, was heel spectaculair. Verder hebben we veel muzikale buffetten en stamppotbuffetten gedaan.” “Natasja heeft ook een mooi bloemstuk gemaakt”, vertelt Franceline. “Tijdens corona hadden we met Kerst afhaalmaaltijden”, laat Jonny weten. “Dat doen we nu nog elk jaar.” “Met de feestdagen zijn onze mensen thuis aan het genieten”, zegt Franceline. “De gasten kunnen een afhaalmaaltijd bestellen om thuis op te warmen. Dat is een groot succes. Ook maken we elk jaar met het hele team uitjes naar leveranciers. We hebben al eens een workshop biertappen gedaan en cupcakes maken. Maar we hebben ook een bhv-cursus gedaan.”
Het team heeft op 31 mei een uitje ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum. “Ze hebben allemaal in de uitnodiging een hint gekregen”, zegt Franceline. “Ik weet het al, want ik heb het opgezocht”, zegt Natasja met een geheimzinnige glimlach. “Het is fantastisch om met zo’n gezellig team te werken”, vindt Franceline. “Ik wil de mensen hier voor geen goud missen. We gaan gewoon lekker door. Op naar de 30 jaar!”
Foto: Vlnr Rianne van der Linden, Natasja van Heren, Francelien, Johnny Melgers en Gerrit-Jan Bruggink. Foto: Roel Kleinpenning foto Roel Kleinpenning
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws