‘Een zorghotel was revolutionair in 2000’

LAAG-KEPPEL – Het is alweer -of is het pas?- 25 jaar geleden dat de twee broers Hans en Mark Horstik en hun zus Birgit een vernieuwend en revolutionair concept in de zorgmarkt zetten. “Samen met onze partners openden we het eerste zorghotel van Nederland. Een onbekende formule die destijds nogal wat vragen opriep. ‘De Gouden Leeuw in Laag-Keppel wordt een zorghotel? Wat is dat en gaat dat wel werken?’.” En of het werkte! In 2008 werd er door De Gouden Leeuw Groep een zorghotel in Zelhem geopend en in 2021 in Zutphen.

“Het succes zit ‘m in ruimte te geven aan mensen om hun eigen leven te kunnen blijven leiden. In combinatie met goede zorg, lekker eten, verrassende activiteiten ondersteund door deskundige en vriendelijke medewerkers hebben we veel kunnen betekenen voor heel veel bewoners en hun kinderen”, zeggen Hans en Mark. “Dat zien we terug in hoge klantwaarderingen. Die tevredenheid is niet alleen fijn voor de bewoners, maar ook voor ons en onze medewerkers.”

Aangenaam verblijf
Even terug in de tijd. Door bezuinigingen eind jaren negentig kende de reguliere zorg pyjamadagen en waren de kamers voor een tijdelijk verblijf meestal niet de mooiste kamers. “In de verpleeghuizen lag je met zes mensen op een zaal. Met een eenpersoonskamer waren we destijds behoorlijk onderscheidend”, zeggen de broers. “Toch kenden we het eerste jaar een moeilijke aanloop. Voor mensen die aanvankelijk voor een kortdurend verblijf kwamen, was dat een mooie gelegenheid om te ervaren hoe deze manier van wonen beviel. Voor veelgasten was het verblijf zó aangenaam dat ze wilden blijven wonen. Daarna ging het snel. Toen we in 2008 de prijsvraag wonnen om een nieuwe invulling te geven aan het gemeentehuis in Zelhem, hadden we inmiddels veel ervaring opgedaan en wisten we dat mensen behoefte hadden aan iets meer ruimte. Dat resulteerde in 33 appartementen met een gemiddelde oppervlakte van 75 m². De ligging was gunstig midden in het dorp naast de kerk. Vanaf de opening was de belangstelling groot. Nog steeds hebben we een wachtlijst.”

“Met een eenpersoons-kamer waren we destijds behoorlijk onderscheidend”

Menselijke aanpak
Met een tuinkamer, een restaurant, activiteiten en een vangnet met 24-uur aan zorg, vinden mensen het geweldig om op deze manier te wonen. Veilig en vertrouwd. “Vergeet ook niet dat we een familiebedrijf zijn met een menselijke aanpak. Onze ouders werkten negen jaar lang vier dagen per week van tien tot vier in ons bedrijf. Ze wandelden met de mensen, lunchten samen tussen de middag en tijdens het middagslaapje deed ma de was en ging pa de tuin in. Pa had een ondernemershart. Toen wij als kinderen destijds vertelden dat we graag een zorghotel wilden beginnen, hadden we hem nodig om de financiering rond te krijgen. Na afzonderlijk met ons gesproken te hebben over onze intenties zei hij ‘zeg maar waar ik de handtekening moet zetten’. Onze ouders bleven jarenlang betrokken. Uiteindelijk heeft pa hier ook gewoond. We ervaarden toen van heel dichtbij wat onze dienstverlening doet. Zeker toen we pa uitgeleide deden, zoals we dat altijd doen voor overleden bewoners, voelden we dat aan den lijve. Dat was indrukwekkend”, herinneren de broers zich. “De vader van mijn partner Renée -Jan Lavalaye- zet zich al 25 jaar in voor de organisatie”, voegt Mark toe. “Zelfs op 82-jarige leeftijd doet hij nog steeds de tuin van het hoofdkantoor in Silvolde.”

Kleuters tegen kwalen
Er zijn veel verhalen te vertellen. Bijzonder was het project ‘Kleuters tegen kwalen’ dat ook op televisie werd uitgezonden. Er werd wetenschappelijk aangetoond dat kinderen wel degelijk bijdragen aan mentale positieve effecten als aan fysieke vooruitgang. Een mooi project, maar er waren ook moeilijke periodes, zoals de coronatijd. “Strijd hebben we nooit gehad, we waren steevast oplossingsgericht en wisten waar we het voor deden.” Momenteel zitten we in een tijdsgewricht waar het aantal ouderen toeneemt tegen een afnemend aantal zorgmedewerkers, schetst Mark deze tijd. “In de toekomst zal de inzet van mantelzorg én het gebruik van technologie groeien. Tegelijkertijd zie je woonvormen veranderen. Er ontstaan kangoeroewoningen, hofjes met een mix van jonge en oudere bewoners en er zijn verpleeghuizen met woonruimte voor jongeren waar een tegenprestatie voor ouderen tegenover staat. Ondenkbaar 25 jaar geleden. Als vreemde eend in de bijt zijn we uitgegroeid tot een volwaardig onderdeel in het Achterhoekse zorglandschap. Samen bieden we het hoofd aan de uitdagingen die op ons pad komen. En dat blijven we voorlopig doen.”

Feestweek
In het kader van het 25-jarig bestaan is er tijdens deze feestelijke week een muziekprogramma met een gezamenlijk diner met bewoners. Zaterdag 27 september is er een groot feest in de kerk in Silvolde voor alle medewerkers en vrijwilligers.
Mensen die onbekend zijn met de werkwijze en de voorzieningen van De Gouden Leeuw Groep zijn van harte welkom op de locaties in Laag-Keppel, Zelhem en Zutphen. Er is altijd een zorgmedewerker aanwezig om informatie te geven en vragen te beantwoorden.

Op de foto de broers Horstik: links Mark en rechts Hans voor Zorghotel De Gouden Leeuw in Laag-Keppel. Samen met hun zus Birgit van Dijk en hun partners José, Renée en Florusinitieerden ze hier 25 jaar geleden het eerste zorghotel van Nederland. Foto: Roel Kleinpenning

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • 30 september, 2025

    Bij Kevelaer en Duitsland ligt ook een plaatsje Achterhoek. Dus het blijft een discussie

    Geplaatst door
    Bernard Lensing
  • 17 november, 2024

    Beste Jacqueline Buhler,
    allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
    Da’s tamelijk uniek.
    Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
    Griezelig inderdaad.
    Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
    Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
    De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
    Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
    Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
    Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
    Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
    Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
    En terecht.
    Globalisering is ook verscheidenheid.
    Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
    Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
    Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
    Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
    En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
    Waarom stuur ik u dit toe?
    Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
    Groet en dank,
    Ton de Wit. 1030 Brussel.
    ——————————————————————————————————–
    L.S.,
    ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
    Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
    maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
    Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
    Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
    maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
    Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
    Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
    Conservatief?
    Welnee progressief!
    Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
    Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
    In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
    En Nederland?
    Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
    “Globalisering” in vredestijd.
    Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
    Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
    “Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
    Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
    “M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
    Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
    “Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
    Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
    Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
    PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
    * U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
    -Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
    -Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
    *OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
    Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
    Ja toch?
    OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
    Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
    Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
    En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
    Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
    Nou en?
    Maar cultuur is poen!
    En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
    Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
    Fantastisch toch?
    De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
    Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
    Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
    NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
    Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
    Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
    Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
    Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
    Thank you ever so much.
    Groet,
    Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.

    Geplaatst door
    Ton de Wit
  • 16 september, 2024

    graag zou ik de buurtbus willen rijden

    Geplaatst door
    Frans
  • 30 december, 2023

    Hoi,
    Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
    Groet W. Kemperman Wehl

    Geplaatst door
    W.Kemperman
    • 6 februari, 2024

      Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws

      Geplaatst door
      admin
  • 8 september, 2023

    ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt

    Geplaatst door
    Jolien